Hjemsøkt, Gjenferd & Ånder ⇒ Mormor og engstelse for dei som er døde.

[undringa]

Eg bur i eit gammalt hus (160 år?), mormora mi budde her før meg. Ho budde saman med to gamle tanter til min bestefar + hennar eiga familie. Ho stelte dei to tantene som var gamle og sjuke.
Eg hadde ein kvit firkanta kalkstein som eg brukte å stå på når eg skulle henge opp kleder på snora (er nemleg ikkje så høg). Mormora mi sa at det var ikkje så lurt, for akkurat denne steinen var det meininga at ei av dei gamle tantene skulle ha på gravplassen. Ho trudde at Dina (gamletanta) ville reagere frå grava.
Ein gong seinare bygde vi ei stor terasse utfrå huset vårt. Då sa mormor at det var der Dina hadde kjøkkenhagen, og at ho trudde ikkje ho likte forandringa.

Det eg synest er underlig, er at mormor er strengt religiøs. At ho tenker som ho gjer her, er rart. Det strenge kristne synet ho har til vanlig samsvarer ikkje akkurat med desse utsagna.

Er det nokon som har synspunkt på dette?

[Vilma]

Selv om man er kristen, betyr det jo ikke at man er helt lukket for andre ting, så vidt jeg skjønner det ( er ikke kristen selv). Jeg tror det er helt normalt det du sier om bestemoren din. Det kan jo hende at det er henne som var redd for forandringer , men at hun la grunnen til noe annet, en som er død? Kan kanskje hende at hun har opplevd noe uforklaring engang? Merket dere noe etter dere bygde terrassen da?