doaivu skrev:runehera skrev:1. Gud kjenner hjertene... men den som ikkje tilhører Gud, tilhører satan står da.
2. eksempel: visst du får i oppdrag å løfta ein stein på 10 000 kg, blir du ikkje då veldig skuffa når du ikkje klarer det?! slik er det også i denne sammenheng: sannheten om mennesker er at dei har begrensa makt, som om dei er fanga i sin egen kropp. sannheten om satan er at han har større makt enn mennesker og viser sin makt gjennom sin overnaturlige kraft gjennom/i mennesker. Gud er størst! Han har skapt alle ting og alle ting er underlagt Ham. er det då vitsi at mennesker lurer seg sjøl til å tru at dei er noko når dei ikkje er det?! eller tilbe avguder når dei ikkje er som Gud?! sannheten setter nemlig fri! eg opplever kvar einaste dag at Gud er med meg i alt eg tar meg fore, Han har endo ikkje svikta meg. Han åpenbarer Ordet for meg gjennom Sin Ånd og eg ser støtt og stadig at Han ikkje lyger men taler sant... eg kjenner det innvendig også... så bibelen vitner om at Gud finst, det samme gjer Den Hellige Ånd også, og skaperverket... eg har prøvd mange gongar å gå i egen kraft men har feila gong på gong på sin måte. gjennom mine egne feil og svakheter har Gud vist meg at eg trenger Han. når eg ser dette og skjønner dette og handler på dette går det til seier... når eg ser ting, skjønner ting men alikavel er ulydig går det til tap... slik lærer Gud meg kva som kjem frå Han og kva som kjem frå satan, slik at eg kan vandra på Hans veier i Hans ferdiglagte gjerninger. for Guds Ord må gå i oppfyllelse. er det mange sannheter blir det mykje rolp for då veit ein ikkje kva ein skal forholda seg til, men når Gud har gjort det så enkelt at det berre er ein sannhet trenger me kun å forholda oss til den! fakta er at vi er høgt elska, dyrebare i Guds auger, som edelstener, men også støv. Gud skapte oss i Sitt bilde og elsker oss med ein grenseløs og evig kjærlighet. Han vil ikkje at nokon skal gå fortapt, men komma til sannhetserkjennelse. det er kun ved Guds nåde (at det er gratis, ufortjent) at dei som lever faktisk lever per i dag, for det er kun i dette livet at ein må velga kor ein vil tilbringa evigheten. hos Gud eller hos satan. Gud kom for å frelsa det som var fortapt, Han elska oss mens me endo var syndarar! Jesus elsker deg!
hvis jeg hadde fått i oppdrag å løfte en stein på 10 000 kg hadde jeg fått en kran til å løfte den, eller oppfunnet en annen maskin til å løfte den om det var det om å gjøre, det viser bare at jeg kan gjøre det meste i denne verdenen...
og det at satan har større makt enn mennesker er jeg ikke enig i...men hvis vi skal ta denne diskusjonen inn på åndelig og spirituell tro sier jeg at jeg tror på det gode og det onde, men han du sier er satan har aldri mer makt enn det jeg har, han kan aldri vinne over meg, om jeg ikke vil det selv, så her vil det bare stå på vilje, og jeg som menneske har en samvittighet og en erfaring om hva som er godt og vondt, så hvorfor skulle jeg da la han få vinne over meg?
bibelen vitner ikke om annet enn at det er gamle maktsyke menn som har sittet og skrevet denne i frykt for å miste kontrollen over folk, og som ikke klarer å kommunisere med andre uten å bruke frykt som en grunn til å konformere seg og holde seg på matta...
hvor mange "åpenbaringer" og "evangelier" var det som ble skrevet ut av bibelen, fordi det ikke stemte med troen til de makthavende på den tiden bibelen ble til?? bibelen er desverre i mitt syn sjeldent stort annet enn et avleggs minne om gamle redde menn og et samfunn uten selvkontroll..
nei jeg trenger ingen bok for å være et godt menneske:)
det er sjølbedrag å tru i sitt hjerta at ein er større enn Gud. når satan får folk til å tru på det mest idiotiske, viser det berre kor mykje makt han allerede har over folk. mange kjem iallefall til eit punkt i livet der dei innser at dei berre er mennesker. men nok om det!
då er me enige om at me er uenige!
poenget er at satan påvirker kjødet vårt (dvs. den syndige menneskenaturen, egoet vårt) på alle mulige måter. trur ein på sine egne tanker og sine egne følelser, som satan har fri bane til, trur ein på den eine løgnen etter den andre heilt til det kommer til eit klimaks der det er nok. ofte er det slik at enten dreper ein seg sjøl men ikkje om ein ikkje har fått tid å komma så langt i prosessen (at ein dør før ein kjem så langt), eller blir ein frelst. for då skjønner ein alvoret! då har satan fått sin vilje. satan`s første steg er å stjela - oppmerksomheten vekk ifrå Gud, drepa - alt som Gud har produsert gjennom Guds Ord og Den Hellige Ånd, ødelegga - gjera at personen har det tungt og sliter, osv. pga. mangel på åndelig næring (åndelig mat - likesom brød er mat for kroppen er Guds Ord mat for Ånden) både på jorda og i ildsjøen. dette er det samme som "evig død" som bibelen taler om.
menneskelige åpenbaringer av Skriften har eg ikkje mykje tru på!
men roten på problemet, løgntanken frå satan at ein trur ein er større enn Gud, må vekk før ein kan skjønna dette. visst ein er plaga med masse løgntanker frå før, jo verre er det... og blir det...
å frykta Gud er begynnelsen til visdom. å frykta mennesker framfor å frykta Gud er sjølbedrag. "frykt ikkje for dei som slår ihjel legemet men ikkje kan slå ihjel sjela, men frykt for Han som har makt til å kasta både sjel og legeme i helvete." står det.
Gud har fulle kontrollen på Sitt Ord!
Ånden opplyser Ordet heldigvis...
det som er tingen i den sammenheng at du har eit feil syn på bibelen i forhold til det som bibelen seier, er at når ein blir frelst slepper ein det problemet... då er det Gud som opplyser...
ok, har ingenting uoppgjort me då!